Τον ήχο τους πάντως τον εφηύραν σκάβονταις σε εύφορα new wave χωράφια - ή μήπως απλά τρύγισαν ώριμα μετά-punk αμπέλια;
Παρ' όλο που δεν θα με ενοχλούσε να γίνω κουραστικός συνεχίζοντας την παράθεση τέτοιων λεπτομερειών, ιδού οι τέσσερις αιτίες για τις οποiες μπορώ και τις θυμάμαι ακόμη:
Λεπτομέρειες
- Τόπος δράσης: Δράμα.
Ο Νίκος και ο Deaf έπαιζαν σαν Frozen Rats. Η ισχύς εν τη ενώση- ενώστε τους λοιπόν με τον Val, τον Μιχάλη και τον Mescal και γενηθήτω οι Cίrcus Nerνe.
- Σημείο αναφοράς: Γέρακας, μικρό πομακοχώρι λίγο έξω από την Ξάνθη όπου έγινε ουσιαστικa το δεσιμο της μπάντας
- Αλλαγή πρώτη: Ο Mescal απομακpύνεται λόγω heavymetal-ισμoύ
- Αλλαγή δεύτερη: το Nudοs Ahοra (Γυμνοί Τώρα) το κλέβουν από την ΑΔΕΡΦΗ του Burroughs
Various Artists
DON'T LET THEM KILL... YOUR TASTE!!!
GAB FDD 001
incl. Wick Autumn, Psyho Pussy
& New Technology's Smile by NUDOS AHORA
+
unreleased tracks by
CLOSER, ALTERED FACES & SUNSTEPS
Γιώργος Κουφός (a.k.a. DEAF)
Μιχάλης Σοφιάδης
Γιώργος Βαλαής (a.k.a. VAL)
Νίκος Κίγκας
Γιώργος Μασκαλίδης
(a.k.a. Mescal)
το 1ο τους live ως CIRCUS NERVE
Κρίμα λόγω και της σχετικά καλής του ηχογράφησης που παρέμεινε ακυκλοφόρητο - στην αντίθετη περίπτωση θα μπορούσατε να γίνετε aυτήκοοι μάρτυρες:
- ωμών έως χύμα εκτελέσεων ορισμένων μετέπειτα γνωστών Nudosahora-ικών ασμάτων
- κάποιων διασκευών (California Über Alles και Α forest)
- ενός φοβερού αυτοσχέδιου τσιφτετελιού με τov Deaf να ξεσαλώνει σε ρόλο επί πίστας λαικού βάρδου - ...έστω παρωδού αυτού
- μιας απολαυστικής (λόyω μέθης), δήθεv (επίσης λόyω μέθης) διασκευής του Ι wanna live - ο Deaf vα τραγουδάει κρατώντας εντελώς δικό του ρυθμό αγνοώντας την υπόλοιπη μπάντα που ακούει μάλλον έκπληκτη τον τραγουδιστή της να αρθρώνει το refrain όταν αυτή έχει ήδη μπει στο δεύτερο couple
- της πλέον ίσως επιτυχημέvης επί τόπου και επί προσωπικού στιχουργικής αναθεώρησης που έχω ακούσει: So easy to explain it | The effect she has on me | She makes a blind man see and a deaf one hear | She’s a little mystery… | She gives me love
DEAF... – υποκλίνομαι!!!
LP | OUT OF PRINT | ΓΑΒ V- 001
DON'T LET THEM KILL... YOUR TASTE!!!
BLITZ
theatre group
Ο (...καθόλου εντυπωσιακός) τίτλος-σιδηρόδρομος λέει, σχεδόν όλη την αλήθεια... Οντως μια μαύρη μέρα και άσχημη, οι Nudos
μετέβησαν στις Sέρρες όπου και έγραψαν (live και με ηχολήπτη τον Mescal) το πρώτο τους demo. Το αν αυτό περιείχε μόνο “Το παραμύθι με την μικρή κοπελίτσα που είχε μια άπονη μαμά”*, είναι μια υπόθεση που καλούνται να εξηγήσουν οι ίδιοι...
Περίληψη:Μια ζωηρή και άτακτη κοπελίτσα ανακαλείτε στην τάξη από την μανούλα της βάση τοu παιδαγωγικού κανόνα “όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος”. Ξεροκέφαλη και κακομαθημένη η μικρή, επιμένει να αποτελεί την εξαίρεση του παραπάνω κανόνα, αναγκάζοντας την μαμάκα να της αφαιρέσει, αρχικά -και για παραδειγματιμό- το ένα της χέρι και στηv συνέχεια και το δεύτερο, πιθανότατα προς παραδειγματισμό και συμμόρφωση. Πλέον μόνο η τύχη και όχι η σωφρονισμένη μικρή, είναι αυτή που θα μπορούσε να διαταράξει την οικογενειακή γαλήνη και ευτυχία - όπως , π .χ. όταν η μανούλα ζητάει από την κόρη της να φτάσει το κουβάρι με το νήμα και η μικρή της χαμογελάει ανταπαντώντας: “ΜΕ ΤΙ ΧΕΡΑΚΙΑ, ΜΑΜΑ”...
Υ.Γ.: οποιαδήποτε παραπομπή σε συνήθης καθημερινές ιστορίες χρεώνεται σ' εσάς. Οποιοδήποτε δολοφονικό ένστικτο ευρισκόμενο στο ασυνείδητο μέρος τοu εγκεφάλου σας αφυπνίζετε, ξέρετε σε ποιους χρεώνετε... Κάτι έγραφα στην αρχή για έναν καθ' όλα εντυπωσιακό τίτλο ή μήπως κάνω λάθος;
self - released
1991
H πόλη δείχνει λεηλατημένη
Οι πειρατές γελάνε
στα απομακρυσμένα πλοία τους
Η πόλη καλύπτεται από σκόνη
Άταφο μένει ένα ίχνος και τα μνημεία της κόλασης
Αυτό το ίχνος μοιάζει με απόδειξη της ανθρώπινης δύναμης
Οι δρόμοι που παίζαμε παιδιά
κρέμονται πλέον από το πουθενά
Τα φαvτάσματά μας βολοδέρvουv
Στο πέρασμα τους η αιώνια νιότη ικετεύει για βροχη
self - released
1992
τα demo
PSYCHO LIVE
06.06.1992 - Δράμα
self - released
1992
Πέρα από τον sir Alfred που ίσως και να μην μπορούσε, λόγω τίτλου, να λείπει από το εξώφυλλο, δεν λείπει και το (υπό μορφή τραγουδιού) δηλωτικό της όλης κατάστασης - έστω και δανεικό...
Τουτέστιν: ΤΗΑΤ'S ΕΝΊΈRΤΑΙΜΕΝΤ και οι Nudos συλλαμβάνονται παρά τα λάθη τους στην πιο δεμέvη τους, ίσως, ηχογράφηση.
ENDLESS PALE
self - released
1993.
..FUCK WHAT I'M DOING
IN THE CITIES OF THE EDGE
Intro #1:
τυχαίνει να μην έχω aκούσει ούτε το δεύτερο, ούτε το τελευταίο, τυχαίνει επίσης να αγνοώ το αv όντως υπήρξαν... - ίσως γι' αυτό όλο χαρά και περηφάνια (αυτή που σου χαρίζει η άγνοια ή μήπως η βλακεία; - ερ.δ.) ομολογώ την μη αναγκαιότητά τους... Βλέπεις ρε ‘συ που πετάγεσε σαν την πορδή μέσα από τις παρενθέσεις, μου αρκεi η τραχιά κιθάρα και οι κλιμακωτές εντάσεις αυτού του πρώτου, ενδεικτικού άλλωστε και του όποιου ηχητικού τους στίγματος...
The Voice
Ο Val επιμένει ότι το συγκεκριμένο κομμάτι είναι σκέτο άγχος..-συμφωνώ. Πως αλλιώς όμως να δενόταν οι μεταπτώσεις της rhythm-section και η ένταση του τραγουδιστή με την μουντή λεπιδοφόρα κιθάρα και την απόγνωση που μπορεί να μεταφέρει ένας και μόνο στίχος. Ποιος στίχος;
HOLD ΜΕ CHRIST
Cities Οf Τhe Εdge έχωντας γνώση της αδυναμίας μου να περιγράψω όμορφα το όμορφο και ελλείψει βασικών μουσικών σπουδών, σας παραθέτω απλά τους σrίχους... Στην ανάγκη δείτε τους σαν εξάσκηση σε μια ξένη γλώσσα και αφήστε εμένα να ψάχνω τον τρόπο για να σας δώσω να καταλάβετε όn βρίσκομaι μπροστά στο στιχουργικό και μουσικό τους ζενίθ:
τα κομματια τους... ιδιαιτερα δε τα εξης:
Wick Autumn:
ο Μιχάλης (κύριος υπεύθυνος - με λαμπρή εξαίρεση τo Psycho Pussy- για τους στίχους τους) είχε το χάρισμα σ' ένα και μόνο τραγούδι να σε βομβαρδίζει με τόσες εικόνες που, ακόμη κι εγώ (που η φαντασία μου σε μια υποτιθέμενη ιπποδρομία δεν θα κέρδιζε ούτε χειροκρότημα), φτιάχνω ολόκληρο σενάριο απ' αυτές.
Ο Deaf είχε την ικανότητα να τις κολλάει στο μέτρο ακόμη καί όταν αυτό φαντάζει αδύνατο - όταν κάποτε γράψω το σενάριο που έλεγα παραπάvω και αφού το σκηvοθετήσω και μου δώσω και τo πpώτο ρόλο θα τον προτείνω σίγουρα για μοντέρ...
Εσείς αγνοήστε τους ασεβείς πόθους ενός εν ενεργεία ανέpγου και μπείτε απλά στο κόπο να προσέξετε πως ο πρώτος, ως κιθαρίστας πλέον, χρωματiζει κάθε εικόνα ξεχωριστά καθ' όλη την διάρκεια του κομματιού και πως όλες μαζί με ένα απλοικό θα έλεγαν οι απανταχού μάστορες της ταστιέρας, γιγαντιαίο και βίαια πολύχρωμο θα γράψω εγώ σόλο...
Κι όλα αυτά για ένα κομμάτι που οι περισσότεροι πλέον θα το προσπερνάγαμε σαν new wave...
New Technology's Smile:
ισχύει και γι' αυτό η πρώτη πρόταση του παραπάνω σχολίου... Κι αυτό πάντως να μην συνέβαινε θα του έβγαζα το καπέλο έτσι κι αλλιώς για την όλο τακτ αλλά ολοφάνερη ειρωνεία του. Η μοναδική μου ένσταση αφορά τον σκληρό και άκαμπτο χαρακτήρα του στον δίσκο - ο παραγωγός να σηκώσει το χέρι και να απολογηθεί για εκείνα τα “καθαρά” ακόρντα που ακούγονται π.χ. στην Blacκ day ίη S... και κατά βάση – χωρίς να λείπουν- απλώς υποννοούνται στην “εδώ” εκτέλεση.
All things started in the cities of the edge - Α sudden look at them from the stairs
Ηear some strange noises come from the sea - Α parade of desperate people Ι see
Νew buildings hang over our heads - Τhe streets deep down spin forever
We've played fair and you won me again - Ι pay the cost, I won't touch your head
Drinking' for hours, really can’t say - Now that's another city close to the edge
A lonely shot, cigarette pops, alcohol
Pass through the fields on an early walk - They wanna know the news of the world
On dirty sheets we slept opposite rooms - Tell me what I'm doing playing the fool?
All those dreams you saw, at the lighthouse fall
...too drunk to explain it, bring me some more
Saw them watching' quietly dreams of despair
Oh, FUCK what I'm doing in the cities of the edge
Drinking' for hours, really can’t say - Now that's another city close to the edge
A lonely shot, cigarette pops, alcohol.
Psycho Pussy Αν υποτεθεί ότι περνάει άποψη και εκφράζει στάση, είναι απλό: ευνουχίστε το στιχουργό ή τους στιχουρrούς. Αν oιδωθεί ως το πόνημα ενός ερωτικά προδομένου σε κρίση απογοήτευσης, κρίνετε το κατά βούληση - δέων όπως αποφευχθούν συνειρμοί με την λαοφιλή (υπό μορφή “κατάρας”) προτροπή “να πας να γαμηθείς μωρή παλιοπουτάνα” προκειμένου να μην υποτιμάτε το ουσιαστικόν του θέματος, η απογοήτευση του ερωτικά προδομένου για να μην ξεχνιόμαστε... Αν δεχθείτε το χιούμορ τους ίσως να προσέξετε και τις λεπτομέρειες: τη φαvτασία π.χ. αυτού που πάνω σε δύο-τρία-... -πέντε θέλουμε-να-είμαστε-punk ακόρντα και τέτοιους στίχους κεντάει ένα από τα μελωδικότερα σόλο που ανακαλεί η μνήμη μου ή την σε παρακμιακό σημείο εναρμοvισμένη με τους στiχους ερμηνεία... Εύγε!
Σημείωση: Αποφύγετε όπως ο διάβολος το λιβάνι την διασκευή του εν λόγω τραγουδιού από τους Λαρισαίους The Thrips, έτσι όπως υπάρχει στο 2τραγουδο demo τους Misty Summer Fuck εκτός αν είστε fan του Metal Hammer, οπότε μπορεί να ακούσετε και 'σεις τους Deus να τζαμάρουν με τους Nightstalker και να σας αρέσει κιόλας. Αν όχι, αυτό που θα ακούσετε, είναι δύο τύπους να γδύvουv ένα κομμάτι από ότι όμορφο μπορεί να είχε - και των στίχων του συμπεριλαμβανομένων παρ' όλο που τους τραγουδάν. Εύγε είπατε;
*τα 4 από τα 6 κομμάτια που αναφέρθηκα είναι αυτά που καλόγραψαν οι Nudos τον Ιούλη του '93 στο Αγροτικόν - ένας ακόμη λόγος για την μvημόνευση τους παραπάνω. Το Dust είναι ότι και οι στίχοι του. Τα The Shape Of Soul, Gaughen's Thought (πρώτος τίτλος Dead), Lazy Heartbeat και Counting The Madmen άξιζαν να ακουστούν μέσα από καλύτερες ηχογραφήσεις (ειδικά τα δύο πρώτα) προκειμέvου να πάρει και η πένα μου φωτιά...
Θα προτιμούσα μα μην έμπαινα σrην διαδικασία να γράψω εyώ για τους ανθρώπους... Ο Niκος το απέφγε, ο Val το έκανε αλλά έτσι που να αισθάνομαι άβολα κάθε φορά που διαβάζω τα λόyια του... Με λόγια άλλα λοιπόν, δικα μου: αν έγραψα όλα τα παραπάνω ήταν για να φτάσω εδώ - στους ανθρώπους. Και ξέρω ότι ούτε ο Νiκος, ούτε οVal, ούτε ο Mescal, περιμένοvν να διαβάσουν τώρα αν τους εκτιμώ ή τους φτύνω, αν τους αγαπώ ή τους μισώ κ.ο.κ. - όσο για τον Deaf, αρκουμαι σrη οικιότητα που γεννάνε τα όσα έχω ακούσει γι' αυτόν...
οι ανθρωποι
Μένει λοιπόν ο Μιχάλης. Συνεχiζω να διατηρώ γι' αυτόν τον άνθρωπο την ίδια όμορφη εικόνα που σχrιματiσπικε στο μυαλό μου τις λίγες μέρες που τον γνώρισα... Συνεχίζω επίσης νά διατη ρώ τη πίστη ότι ο θεός, ο οποιοσδηποτε θεός είναι μαλάκας... Ο Μιχάλης σταμάτησε να αναπνέει λόyω κακοήθη όγκου. Δεν είχα κατά νου να πλέξω το επιθανάτιοο εyκώμιο του και παρ’ όλο που το έκανα δε βρίσκω που αδικώ, στο ελάχιστο έστω- τη δικιά μου αλήθεια. Εiναι που δεν το εiπα κι όταν έπρεπε γι’ αυτό... Μιχάλη, εκεί που είσαι άλλο κακό να μη σε βρει.
